شاید برای برخی مصرف‌کنندگان این سوال پیش آید که آیا واقعا آب معدنی مزایای بیشتری نسبت به آب لوله‌کشی دارد؟

آب معدنی از جمله نوشیدنی های گوارایی است که خصوصا خنک آن در روزهای گرم سال از طرفداران زیادی برخوردار است. این نوشیدنی که در قالب قوطی های پلاستیکی به بازار عرضه می شود، در میان افراد چنان جایگاهی پیدا کرده که گاهی برخی خانواده ها برای مصرف روزانه به جای آب لوله کشی از آب معدنی استفاده می کنند.

آب معدنی همان آب چشمه است که با عبور از طبقات و لایه های کوه ها به طور طبیعی تصفیه شده و هنگامی که به سطح زمین می رسد، به جوش و خروش درمی آید و هوا و اکسیژن فراوانی را دریافت می کند. این آب به دلیل املاح معدنی نظیر کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم دارای طعم و مزه بهتری نسبت به آب لوله کشی است و می تواند تا حدودی تامین کننده نیازهای بدن باشد. البته از آنجا که سدیم حضور قوی در اغلب آب های معدنی دارد، مصرف زیاد آن برای کسانی که دچار فشار خون هستند، کمتر مناسب بوده یا اصلا توصیه نمی شود.

معمولا برای ضدعفونی کردن این نوع آب ها از روش کلر زدن استفاده نمی شود و در عوض از روش های فیلتراسیون، ضدعفونی کردن با ازن و اشعه مادون قرمز استفاده می شود که احتمال دارد در هنگام کاربرد نامناسب برخی اشعه ها، ترکیبات مضر بطری به درون آب منتقل شده و زمینه افت املاح آب را فراهم سازد.

از طرفی نوشیدن همیشگی و دائم آب های معدنی به سبب وجود نیترات، نیتریت، سرب، کادمیوم و جیوه برای سلامتی زیان بخش هستند لذا با توجه به این که دریافت نیترات و نیتریت از طریق استفاده از غذاهای حاضری معمولا در رژیم غذایی افراد بالاست و همچنین به دلیل آن که برخی از این آب ها بویژه انواعی که از آب های پایین دست تهیه می شوند، در معرض آلوده شدن به فاضلاب، انواع کودها و آفت کش ها و نیز فلزات سنگین هستند، لذا مصرف زیاد آب معدنی توصیه نمی شود. نکته دیگر آن که درصد املاح برخی از آب های معدنی بیش از حد نیاز بوده، بنابراین می تواند خطر بروز سنگ کلیه را در افراد مستعد افزایش دهد.

چند توصیه

از مصرف بیش از حد آب معدنی های گازدار بپرهیزید؛ چراکه گاز دی اکسیدکربن می تواند به مینای دندان صدمه زده و برای افراد دچار ریفلاکس و نفخ مخاطره آمیز باشد.

از خرید آب معدنی های یخ زده یا بطری هایی که پشت شیشه مغازه ها در مجاورت تابش مستقیم نور خورشید هستند، اجتناب کنید؛ چرا که درجه حرارت های بسیار بالا و پایین می تواند موجب انتقال ترکیبات مضر بطری به درون آب شوند و زمینه افت املاح آب را فراهم سازد لذا اگر در هنگام نوشیدن این نوع آب ها مزه های عجیب و طعم پلاستیک را احساس کردید، مطمئن باشید که حلال های شیمیایی دیواره بطری در آب حل شده اند.

از پر کردن مجدد بطری های آب معدنی با آب شهری یا موادی مثل آبغوره، ترشی، سرکه و آبلیمو خودداری کنید؛ چرا که مواد اسیدی و بازی می توانند با دیواره قوطی های پلاستیکی فعل و انفعالات نامطلوبی ایجاد کرده و موجب سمی و سرطان زا شدن محصولات داخل بطری شوند